Ο Αντίμαχος ο Τήιος (από την Τέω της Ιωνίας) ήταν επικός ποιητής του 8ου ή 7ου π.Χ. αιώνα.
Θεωρούνταν δημιουργός του έπους "Επίγονοι"[1], το οποίο διηγείτο την άλωση της Θήβας από τους γιους των Επτά επί Θήβας (δηλαδή, των επτά Αργείων ηγεμόνων που με επικεφαλής τον βασιλιά του Άργους Άδραστο και τον Πολυνείκη είχαν επιχειρήσει ανεπιτυχώς την κατάληψη της ίδιας πόλης δέκα χρόνια νωρίτερα).
Ο Αντίμαχος μνημονεύεται από τον Πλούταρχο[2] και τον Κλήμη τον Αλεξανδρέα[3] (χωρίς πάντως να αναφέρεται και ως ο ποιητής των "Επιγόνων").
1. Μοναδική πηγή αυτής της πληροφορίας είναι ένα σχόλιο στον στίχο 1270 της Ειρήνης του Αριστοφάνη, όπου ο άγνωστος σχολιαστής αναφέρει ως ποιητή των Επιγόνων τον (ή κάποιον) Αντίμαχο. (M. West, Greek epic fragments from the seventh to the fifth centuries BC, σελ. 56, LCL 497, Harvand University Press, 2003.)
2. Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Ρωμύλος, 12.
3. Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, Στρωματείς, 6.12.7.
Θεωρούνταν δημιουργός του έπους "Επίγονοι"[1], το οποίο διηγείτο την άλωση της Θήβας από τους γιους των Επτά επί Θήβας (δηλαδή, των επτά Αργείων ηγεμόνων που με επικεφαλής τον βασιλιά του Άργους Άδραστο και τον Πολυνείκη είχαν επιχειρήσει ανεπιτυχώς την κατάληψη της ίδιας πόλης δέκα χρόνια νωρίτερα).
Ο Αντίμαχος μνημονεύεται από τον Πλούταρχο[2] και τον Κλήμη τον Αλεξανδρέα[3] (χωρίς πάντως να αναφέρεται και ως ο ποιητής των "Επιγόνων").
1. Μοναδική πηγή αυτής της πληροφορίας είναι ένα σχόλιο στον στίχο 1270 της Ειρήνης του Αριστοφάνη, όπου ο άγνωστος σχολιαστής αναφέρει ως ποιητή των Επιγόνων τον (ή κάποιον) Αντίμαχο. (M. West, Greek epic fragments from the seventh to the fifth centuries BC, σελ. 56, LCL 497, Harvand University Press, 2003.)
2. Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Ρωμύλος, 12.
3. Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, Στρωματείς, 6.12.7.
(Το άρθρο αναρτήθηκε από τον υπογράφοντα και στην ελληνική Βικιπαίδεια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου