Μελάμπους, ο ιερογραμματέας

Ο Μελάμπους ο ιερογραμματέας, φαίνεται πως ήταν κάποιος εξελληνισμένος Αιγύπτιος του 3ου π.Χ. αιώνα για τον οποίο δεν έχουμε καμιά άλλη πληροφορία,

Σώθηκαν πάντως δύο μικρές του πραγματείες που απευθύνονταν προς τον βασιλιά Πτολεμαίο (πιθανώς τον Φιλάδελφο). Η πρώτη ("Περί παλμών") πραγματευόταν την μαντική διάσταση των αυτόματων ακούσιων κινήσεων του σώματος και  η δεύτερη ("Περί ελαιών του σώματος") την μαντική διάσταση  των ελιών του δέρματος).[1]

Πρωτοεκδόθηκαν το 1545 (μόνο το αρχαιοελληνικό κείμενο) και το 1552 (με λατινική μετάφραση). Αργότερα μεταφράσθηκαν στα γαλλικά και γερμανικά.[2]

Σύγχρονοι ερευνητές πιστεύουν ότι τα έργα γράφτηκαν μάλλον από κάποιο Ψευδο-Μελάμποδα (έναν άγνωστο συγγραφέα που θέλησε να εκμεταλλευτεί την αίγλη του ονόματος του μεγάλου μάντη της μυθικής εποχής) και ίσως ήταν κεφάλαια ενός μεγαλύτερου έργου (με τίτλο: Περί τεράτων και σημείων) που μνημονεύει ο Αρτεμίδωρος στα Ονειροκριτικά του.[3]


1. Johann G. Franz, Scriptores Physiognomiae veteres (1780), σελ. 449 - 504. google books
2. W. Smith, A dictionary of Greek and Roman biography and mythology (1867),"Melampus", σελ. 1013, τόμος II.
3. Véronique Dasen, "Le langage divinatoire du corps", στο: V. Dasen & J. Wilgaux , Langages et métaphores du corps (Cahiers d’histoire du corps antique 3), Rennes, PUR, 2008, 223-242.
(Το άρθρο αναρτήθηκε από τον υπογράφοντα και στην ελληνική Βικιπαίδεια)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *